Een Hart vol Hoop en Verbeelding

Jaren gingen voorbij, maar Olive hield vast aan hoop. Ze beeldde zich elke avond in dat een liefdevolle familie haar zou komen halen, dat ze in een warm huis zou wonen en eindelijk een plek zou hebben waar ze echt thuishoorde. Die dromen hielden haar op de been, zelfs op de moeilijkste dagen. Maar er was ook een diep verdriet dat haar nooit helemaal losliet. Het gemis van een verleden dat ze nooit had gekend, de vragen over wie ze was en waar ze vandaan kwam, vormden een stille pijn. Toch koos Olive ervoor om te blijven geloven, haar dromen te koesteren en haar hart open te houden voor een toekomst die misschien ooit werkelijkheid zou worden.