Olive’s Onzichtbare Strijd
Als een onopvallende toeschouwer observeerde Olive alles met een stille intensiteit. Haar nette jurk en gepoetste schoenen konden de onzekerheid die in haar ogen lag niet verhullen. De reis naar het gerechtsgebouw voelde als een droom, maar de koude werkelijkheid van de rechtszaal bracht haar in een draaikolk van gevoelens. Terwijl haar aanstaande ouders de rechter probeerden te overtuigen van hun toewijding, voelde Olive zich klein en onzichtbaar. Totdat de rechter, tegen alle verwachtingen in, haar aandacht op haar richtte. De vraag die werd gesteld, trof Olive diep: wat dacht zij ervan? Ze voelde een onstuitbare drang om iets te zeggen, maar ook een verlammende angst die haar sprakeloos maakte.
