Schaduwen van Twijfel

Terwijl de Quinns vrolijke beelden deelden van hun gelukkige momenten met Olive, voelde zij zich steeds meer een buitenstaander. Hoewel ze in een huis vol liefde woonde, leek er in haar hart een leegte te zijn die maar niet gevuld kon worden. Het ideaalbeeld dat anderen van hen hadden, stond in schril contrast met Olive’s innerlijke onrust. Ze wist niet precies waarom, maar het voelde alsof er iets fundamenteels niet klopte.

De rechtbank was gevuld met de verwachting dat de adoptie zonder haperingen zou worden afgerond. De rechter, echter, had een scherp oog voor details en merkte dat Olive zich niet op haar gemak voelde. Haar nerveuze bewegingen en het vermijden van oogcontact waren voor hem signalen dat er meer aan de hand was dan de vreugdevolle facade deed vermoeden.